Lobpreis: Iyong Katawan, kami’y nagkakatipon

1

Iyong Katawan, kami’y nagkakatipon:
Marami man, subali’t iisa;
Bilang sangkap, kami’y bumabahagi
Ng buhay Mo, kaya’t nagkaisa.

Sa sansinukob, may ’sang Katawan,
Dito sa lupa’y nahayag;
Sa bawa’t lokalidad ay isa
Upang makita ng lahat.

2

Tanda ng Katawan Mo’y ’sang tinapay
Nabasag para sa mga banal;
Habang ang tinapay ay kinakain,
Kaisahan nami’y tinatanghal.

Sa sansinukob, may ’sang Katawan,
Dito sa lupa’y nahayag;
Sa bawa’t lokalidad ay isa
Upang makita ng lahat.

3

’Sang tinapay, ’sang saro nasa dulang,
Inihayag ang pagkakaisa;
Tinubos at inangking Katawan Niya:
“Amen, Panginoon, kami’y isa!”

Sa sansinukob, may ’sang Katawan,
Dito sa lupa’y nahayag;
Sa bawa’t lokalidad ay isa
Upang makita ng lahat.

4

Nakatayong buo, di mahahati,
Dahil si Kristo ang kaisahan;
Lumalahok sa ’sang saro’t tinapay,
Kaya’t kaisaha’y mamamasdan.

Sa sansinukob, may ’sang Katawan,
Dito sa lupa’y nahayag;
Sa bawa’t lokalidad ay isa
Upang makita ng lahat.

5

O, kay saya, taglay ang kaisahan!
Dama naming Ika’y nasisiyahan;
Kami’y nagkaroon ng kagalakan -
Aming natitikman ang kasalan.

Sa sansinukob, may ’sang Katawan,
Dito sa lupa’y nahayag;
Sa bawa’t lokalidad ay isa
Upang makita ng lahat.

Iyong Katawan, kami’y nagkakatipon