Saserdoteng puesto’y banal
|
1
|
Saserdoteng puesto’y banal, Lagi sa Diyos nag-aalay Kanyang rilag minamasdan, Sunugin kamangyan. |
| Insenso’y sunugin Sa Kanya’y manalangin; Ilawan ating sindihan Siya ay papurihan! |
|
|
2
|
Likas na liwanag wala, Kundi sa ilawan lamang; Kapag sinunog kamangyan Sisilay ilawan. |
|
3
|
Nang b’yaya ng Diyos mapuri, Pukawin pusong umawit; Saserdoteng gawa’y lagi, Magdala ng puri. |
|
4
|
Nang sinusunog insenso, Kristong nabuhay handog ko; Nais ng Diyos natugunan Siya’t ako’y nas’yahan. |
|
5
|
Sa pagbasa ng Salita, Liwanag aking nakuha; Gaya’y nasinding ilawan, May kaliwanagan. |
|
6
|
Himno aking aawitin Gaya ng saserdote rin; Purihin b’yaya’t pagsinta, Puso’y napunan Niya. |
|
7
|
Dalangi’y handog Kristo, Pagbasa ’tanggap ilaw Mo; Aawit dahil sa biyaya, ’Spiritu’y malaya! |