Minsan naghanap ng bukal
|
1
|
Minsan naghanap ng bukal, Na makapagtighaw-uhaw, Mga bukal ininuman, Wala pa ring kasiyahan. Nguni’t isang araw, Nang Siya’y matagpuan, Bumukal sa ka’buturan Ang bukal ng buhay. Ini’nom Siya! Hesus! Hesus! Hesus! Hesus! pinawi aking uhaw; Hesus! Hesus! Hesus! Hesus! O naging aking buhay. |
|
2
|
Natikman bukal matamis, Puso sa bukal nagnais; Sa bundok may pangitain: Pagpupulong Herusalem. Hinanap, inuwi, Pagod ko’y napawi. Nanahan ako sa ekklesia, ’Di na magha’nap nga. Aleluya! Ekklesia! Ekklesia! Kasiyahan Niyang tunay! Ekklesia! Ekklesia! Aking ding pamumuhay! |
|
3
|
Huwag ka nang magpumiglas pa, Paglaboy tigilan na! Manalig, buksan iyong puso, Ngalang Hesus tawagin mo. Ngayo’y iyong matamo, Buhay ’pasok sa iyo, Kaugpong mo Siya’t kaisa rin - Iyo’ng saya’t tamasa. Nais mo ba? Hesus! Hesus! Hesus! Hesus! Pinawi aking uhaw; Hesus! Hesus! Hesus! Hesus! O, naging aking buhay. |