Minsan naghanap ng bukal

1
Minsan naghanap ng bukal,
Na makapagtighaw-uhaw,
Mga bukal ininuman,
Wala pa ring kasiyahan.
Nguni’t isang araw,
Nang Siya’y matagpuan,
Bumukal sa ka’buturan
Ang bukal ng buhay.
Ini’nom Siya!
Hesus! Hesus! Hesus!
Hesus! pinawi aking uhaw;
Hesus! Hesus! Hesus!
Hesus! O naging aking buhay.
2
Natikman bukal matamis,
Puso sa bukal nagnais;
Sa bundok may pangitain:
Pagpupulong Herusalem.
Hinanap, inuwi,
Pagod ko’y napawi.
Nanahan ako sa ekklesia,
’Di na magha’nap nga.
Aleluya!
Ekklesia! Ekklesia!
Kasiyahan Niyang tunay!
Ekklesia! Ekklesia!
Aking ding pamumuhay!
3
Huwag ka nang magpumiglas pa,
Paglaboy tigilan na!
Manalig, buksan iyong puso,
Ngalang Hesus tawagin mo.
Ngayo’y iyong matamo,
Buhay ’pasok sa iyo,
Kaugpong mo Siya’t kaisa rin -
Iyo’ng saya’t tamasa.
Nais mo ba?
Hesus! Hesus! Hesus!
Hesus! Pinawi aking uhaw;
Hesus! Hesus! Hesus!
Hesus! O, naging aking buhay.