Sa wa pang kapanahonan
|
1
|
Sa wa pang kapanahonan, Ug wa pang kabuhatan; Didto’s sabakan’s Amahan, Ikaw bugtong nga Anak. Gihatag Ka N’ya kanamo, Sa Imo gyung pagkadios, Aron ang ’yang kahupnganan Madayag’s Espiritu. |
|
2
|
Namatay Ka ug nabanhaw, Nahimo nga Panganay; Kinabuhi gihatag ug Naghimo’s mga anak. Pagsanay’s kinabuhi Mo, Kami mga igsoon; Mga hulad’s himaya Mo, Imong diosnong pagtubo. |
|
3
|
Kaniadto usang trigo Diha’s yuta namatay; Sa kamatayo’g pagkabanhaw Himaya Mo nisanay. Nangabuhi tungod Nimo, Nahimong daghang trigo; Gisagol’s usang tinapay, Nahimo nga Lawas Mo. |
|
4
|
Hingpit kami nga hulad Mo, Lawas, Pangasaw-onon, Pagpadayag, kahupnganan, Magpabilin gyud Nimo. Sumpay, pagtubo, pagkaylap, Kami’s kinabuhi Mo; Pagkahingkod, pag-awas Mo, Nausa Nimong Ulo. |