Sa kailaliman ng Iyong Ngalan
Sa kailaliman ng Iyong Ngalan
|
1
|
Sa kailaliman ng Iyong Ngalan, Tatahan ako sa kasiyahan; Gaano man ang tagal ng araw, O dilim ng gabi; sapat Ikaw. |
|
2
|
Ang aking Diyos, ang Sapat-sa-lahat, Sa kulang ko tustos Niya ay sapat; Mak’pangyar’han Mong kamay gumawa, Puno ng pag-ibig, mahimala. |
|
3
|
Lagi akong titiwala sa Iyo, Muling hihilig ’ko sa dibdib Mo; Doon sasambahin Iyong paraan, Sa pananalig, kapahingahan. |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?