Hangarin kong mamuhay

1
Hangarin kong mamuhay,
Sa kabanal-banalan;
B’yayang trono’y hipuin,
Tubig Niya’y padaluyin.
2
Ang kabanal-banalan,
Nasa ’king espiritu;
Pangino’n nananahan,
Do’n Siya matatagpuan.
3
Sa ’spiritu’y babalik,
Siya’y aking matagpuan;
Ito’y kahanga-hanga!
Kumpletong nasa lo’b Siya.
4
Samyo ng Kristong buhay,
Sa loob ko nataglay.
Sa ’spiritu magdasal,
Kristo aking matanghal.
5
Kristong nasa ’spiritu,
Hipuin nang matamo;
Lahat Niyang kayamanan,
Ako’y mapupuspusan.
6
Malalim na paghipo,
Siya’y mararanasan ko;
Kautusan ng buhay,
Pagpapahid mataglay.
7
Higit na hinihipo,
Higit na tumitimo;
Ang malalim na Kristo,
Ang mannang nakatago.
8
Pagkabuhay-na-muli,
Karanasan kong tunay;
Umusbong sangang tuyo,
Pagtanggap Niya’y matanto.
9
Trono ng biyaya Mo,
Natagpuan ko rito;
Agos ng tubig-buhay,
Mula sa trono’y taglay.
10
Nananalangin tayo,
Napalaya’t nahalo;
Sa ’ting mga ’spiritu,
Saserdote nga tayo.
11
Sa kabanal-banalan,
Panginoo’y mahipo;
Trono ng biyaya Niya,
Lubusang matamasa.