O Ginoo, Anak Ka’s tawo

1
O Ginoo, Anak Ka’s tawo,
Gisul-ob kina’ya namo;
Gianak Ka’s ulayng babaye;
Sa dugo’g unod niambit.
2
Sa dagway’s ulipong ubos,
Nabuhi’s yutang alaut;
Nag-agi’s tanang pag-antus,
Pagkinabuhi gyud sa tawo.
3
Sa pasungan natawo Ka,
Nagdako diha’s kakabus;
Namanday aron mabuhi,
Sa kamatayon nag-antus.
4
Gibanhaw Ka’s mga patay,
Dalang kinaiya sa tawo;
Tawong suot ang diosnong dagway,
Nikayab sab Ka sa langit.
5
Karon labaw’s tanan’s trono,
Tawo gihapong gihimaya;
Tawong na’s Dios diha’s kahayag,
Dios Kaniya natagbaw gyud!
6
Sa himaya mobalik Ka,
Tawo gihapong magpakita;
Hari sa mga hari Ka,
Gamhanan apan tawhanon.
7
Ikawng sentro’s tanang butang,
Unya’s bag-ong langit, yuta;
Ikaw’s walay katapusan,
Magpabiling may pagka-tawo.