1
Ang aking tahanan ay Diyos Mismo,
Kristo nagdala sa akin dito;
Dinala ’kong tahakin ang daan,
Patungo sa kabanal-banalan;
Kung sa’n Diyos at tao’y nananahan,
Anong katamisa’t kagandahan!
Kristo nagdala sa akin dito;
Dinala ’kong tahakin ang daan,
Patungo sa kabanal-banalan;
Kung sa’n Diyos at tao’y nananahan,
Anong katamisa’t kagandahan!
2
Gabi’t araw daan hinanap ko,
Akala’y sa sarili ang dako,
Walang pagsulong, walang nangyari,
Pawang bigo, sikap ng sarili;
Sa huli nabatid tanging daan,
Nang sa Diyos manahan—Kristo lamang.
Akala’y sa sarili ang dako,
Walang pagsulong, walang nangyari,
Pawang bigo, sikap ng sarili;
Sa huli nabatid tanging daan,
Nang sa Diyos manahan—Kristo lamang.
3
Banal, kamangha-manghang tahanan!
Diyos kasama may kapayapaan;
Yamang Ikaw at ako nagsama
Bilang tahanan sa isa’t isa;
Nawa tungo sa Iyo ang buhay ko,
Diyos laging ibahagi sa tao.
Diyos kasama may kapayapaan;
Yamang Ikaw at ako nagsama
Bilang tahanan sa isa’t isa;
Nawa tungo sa Iyo ang buhay ko,
Diyos laging ibahagi sa tao.
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?