Pag akin Kang nakita

1
Pag akin Kang nakita,
Laman ko'y makilala.
Biyaya Mo'y gumawa,
Nang 'koy mapakumbaba.
Nais ko ang manaig,
Nguni't laging nadaig;
Nais ma'y kabutihan,
Sama'y di malayuan.
2
Sa loob nais ko'ng Diyos,
Nguni't 'sama ang kilos;
Pagbabago ma'y gusto,
Bihag ng lumang tao.
Sa kautusan ng Diyos,
Sala'y nahantad lubos;
Nais ko'y gawang buti,
Sama ang nangyayari.
3
Natisod at tumayo,
Nagpasya nguni't bigo;
Gusto kong magtagumpay,
Sa lusak nalupaypay.
Ako'y bihag ng sala,
Walang labang magawa;
Walang buti sa laman
Pawang sala't kasam'an.
4
Ngayon talos ko ako,
Sa lakas dahop ako;
Sarili ko'y kakatwa,
Ang buhay ko'y masama.
Ako'y di-maasahan,
Laman may kahinaan;
Pag-asang saligan ko,
Ang Panginoong Kristo.
5
Sa krus kitlin Mo ako,
Akin na ang buhay Mo;
'Spiritu'y pun'in ako
Upang gumawa sa Iyo.
Kamatayan Mo'y akin
Gumawa nang mas 'lalim,
Nang sarili'y maglaho
At ibuhay si Kristo.
6
Kalagayan ko'y aba,
Sino ang magpalaya?
Sa patay na katawan,
Nang aking panaigan.
Dugo'y Kanyang binubo,
Kristo'y kabanalan ko;
Bilang buhay tinanggap
Bahaging di-masukat.
7
Pagkabanal ay lubos,
Pagtalima ay taos;
Di na muling mahiya,
Sa pagdulog sa Ama;
Buhay may katayugan
Akin nang panaligan
Salamat, purihin Ka
Ako'y Iyong pinalaya.