Bagama’t Diyos na mal’walhati Ka
|
1
|
Bagama’t Diyos na mal’walhati Ka, Sa laman sa ami’y lumapit Ka, Naging isang mababang Tao Ka; Ginugunita Ka. |
|
2
|
Naisantabi kal’walhatian, Nananahan Ka sa toldang laman, Walang panlabas na karilagan; Ginugunita Ka. |
|
3
|
Ikaw ay ugat sa tuyong lupa, Isang Tao ng kapanglawan Ka, Ika’y kinamuhian, minata; Ginugunita Ka. |
|
4
|
Mababang-loob at mapagtimpi, Handang pagdusahin Iyong Sarili, Sa tao’t Diyos walang sinasabi; Ginugunita Ka. |
|
5
|
Taong magiliw at matamis Ka, Sa bawa’t panig balanse ka nga, Handog na pagkain Ka sa Ama; Ginugunita Ka. |
|
6
|
Kalooban ng Diyos sinunod Mo. Di kasinungalingan ng Diyablo, Napakatapat Mo’t matalino; Ginugunita Ka. |
|
7
|
Sa pagsunod sa kalo’ban ng Diyos, Kamatayan binata Mong lubos, Para sa akin napako-sa-krus; Ginugunita Ka. |
|
8
|
Kaya nga, ang Diyos itinaas Ka, Binigyan Kang kamahala’t glorya, Luluhod sa Iyo ang langit, lupa; Sinasamba Kita! |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?