Sa kanluran ang araw
|
1
|
Sa kanluran ang araw Palubog di matanaw; Sa pagdating ng gabi Sisilay ilaw munti Buong langit. Banal, banal, banal Diyos ng Hukbo! Langit, lupa’y puno Mo, Nagpupuri sa Iyo! Kay tayog Mo! |
|
2
|
Sa buong sansinukob, Hangad ko’y mukha Mo, Sa paligid nais ko, Makita l’walhati Mo, Pu’nan ako! |
|
3
|
Nang gabi’y lumalalim Puso ko’y nananabik, Sa l’walhati biyaya, Ang mukha Mo’y makita, Di ulila! |
|
4
|
Naglaho sa ’king mata, Araw, gabing panlupa; Walang hanggang umaga, Dalhin sa ’kin Iyong glorya, Gabi’y wala. |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?