詩歌： Sa bawa’t lunsod, iyong masdan

1

Sa bawa’t lunsod, iyong masdan,
Patungan-ng-ilawan;
Mga banal nagtitipon,
Diyos may pahinga roon.

Hinirang ng Diyos—lokal na ekklesia,
Mga banal nagkaisa!
Hinirang ng Diyos—lokal na ekklesia,
Mga banal nagkaisa!

2

Masdan mo ang pagpupulong,
Tinig ay umuugong!
Lahat nagsasalamuha,
Kristo’y dinadakila!

3

Dinggin ang basa-dalangin,
Salita ay pagkain;
Ka’nin, inumin, purihin,
Si Kristo’y tamasahin.

4

Ngalang “Panginoong Hesus,”
Mahal nila nang lubos!
Habang ngala’y tinatawag,
Higit pang nagagalak.

5

Dinggin mo ang “Aleluya!”
Lakas ng kulog nila!
Aleluya! Aleluya!
Kaaway’y napatumba!

6

Masdan, sila’y dumadayo,
Ekklesia’y ’tinatayo;
Bayan, lunsod, may ekklesia,
Si Kristo’y sasapit na!

7

Masdan sa mga ekklesia,
Si Kristo’y naghahanda
Ng mahal Niyang Kasintahan
Na Kanyang babalikan.

Walang dungis, ekklesiang mal’walhati,
Puspos ng luwalhati!
Walang an’mang kulubot, kapintasan,
Ekklesiang Kasintahan!

Sa bawa’t lunsod, iyong masdan