Esensya ng kaharian
Esensya ng kaharian
|
1
|
Esensya ng kaharian, Buhay nasa pamahala’n Ng dibinong kalikasan Kristo’y lubos maranasan. |
|
2
|
Gayong buhay kaharian ’Spiritu’y may karukhaan, Puso’y nagsisi’t maamo, Diyos Mismo nais matamo. |
|
3
|
Mga anak ng Di-yos nga, Kapayapaa’y ginawa Dah’l sa katwiran nagbata; Walang pagsisi’t may saya. |
|
4
|
Asin kitlin kasamaan, Ilaw sinag sa karimlan; Puso’t pagkilos ay wasto May pag-ibig na totoo! |
|
5
|
Di sarili l’walhatiin, Kaharian idalangin; Sa Diyos lubos umaasa, Kaharian inuuna. |
|
6
|
Sa sarili’y mahigpit nga, Sa iba nama’y may b’yaya; Sa Diyos laging naki’tuos, Laging sundin layon ng Diyos. |
|
7
|
Dyablo’y di bibigyang-puwang, Ni mundo, ni kasalanan; Kundi mamahala’y langit Awtoridad ng Diyos ’kamit. |
|
8
|
Buhay nagpasukong lubos Dah’l sa kapangyar’han ng Diyos; Pinadali pagbalik Niya, Kaharia’y mapakita. |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?