Poon, Batong-panulok Ka
|
1
|
Poon, Batong-panulok Ka Hudyo Ika’y minata. Ngun’t sa pagkabuhay nga, Diyos sa Iyo’y nagtalaga. Sa Iyo, kaligtasa’y amin, Kami’y naitayo rin Hudyo’t Hentil Bagong Tao Tunay na tahanan Mo. |
|
2
|
Ikaw ri’y Batong pinalo, Lutas uhaw ng tao Maging pag-asa ng tao Bahay ng Diyos ma’tayo. Ang Pundasyong Bato ng Sion, Subok, Matatag Poon, Batong suhay sa ekklesia. Tangi ngang pundasyon niya. |
|
3
|
Ekklesia sa Iyo’y natayo, Pinto ng Hades talo; Dumanas ng hangi’t ulan. Higit ang katatagan Awtoridad Mo’y taglay niya, Magtali’t magpalaya, Tao’y dalhin sa kahar’an Nang tam’hin kalayaan. |
|
4
|
Batong-buhay ng buhay Ka, Hirang minahalaga; Nang maging buhay na bato. Kalikasa’y gaya Mo Maitayo, bilang templo Makatahan Diyos dito, Pagkasaserdoteng banal, Hain Iyo’y ialay. |
|
5
|
Anak Ka ni David, Kristo, Tagatayo ng templo Hari at Saserdote Ka, Pagkatawag matupad Bilang Hari ’Ka’y namuno, Ng Diyos sundin ng tao; Saserdote sa harap Niya Tao’y dalhin sa Kanya |
|
6
|
Awtoridad sa luklukan, Hatid kapayapaan; Salamuha’y may pag-agos, Ng buhay na panustos. Pagkahari’t Saserdote, Sa Iyo’y pinagsama; Layunin ng Diyos natupad, Tahanan Niya’y nahayag. |
|
7
|
Ika’y Diyos na naging laman, Diyos sa Iyo nananahan; Diyos sa tao nanatili Templo kang mal’walhati Ekklesia ri’y paghahalo Ng Mismong Diyos at tao; Gayundin sa bawa’t sangkap. Balak ng Diyos matupad. |
|
8
|
O, walang-hanggang Tahanan, Lagi naming tirahan; Sa loob Mo’y namumuhay, Tamasa Iyong pagbantay. Kami’t Diyos nanahan sa Iyo, Tunay naming santuaryo. Ikaw ang presens’ya ng Diyos, Pagsamba nami’y lubos. |
|
9
|
Panulukang-bato Ka nga, Pundasyon, Ekklesia Ikaw ri’y Tagapagtayo, Tahanan at Santuaryo. Pinupuri’t hina’ngaan, Poon, sa kung ano Ka Nawa kaming batong-buhay, Sa Iyo matayong tunay. |