Sa kataas-taasang sakdal
|
1
|
Sa kataas-taasang sakdal, Ang pinakabanal, Sa Kanyang tiyak na daan, Siya ay papurihan! |
|
2
|
Nang lahat ay nasa sala Bilang huling Adam Siya, Nagbaka, tao'y natubos O, karunungan ng Diyos! |
|
3
|
Pag-ibig kay dunong ng Diyos! Adam nga'y natisod; Nguni't nakipagbaka Siya Nang tao'y makamtan Niya. |
|
4
|
Higit sa kalo'b na b'yaya, Diyos na nagpakita; Presensiya ng Diyos, Siya Mismo Nasubukang tao. |
|
5
|
O Pag-ibig na mayaman, Sa tao'y nanahan; Para sa tao'y namatay, Pinatay kaaway. |
|
6
|
Lihim, tumangis sa hardin, Hayag sa krus 'bitin; Kapatid maturuan Niya, Paanong magdusa. |
|
7
|
O Panginoong Diyos-tao, Sa mga gawa Mo, Marami't kamangha-mangha, Aming purihin Ka! |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?