Sa tinapay at sa saro
|
1
|
Sa tinapay at sa saro Kamatayan Mo’y hayag, Ang pag-ibig at gawa Mo, Halaga’y ibinunyag. Tinapay bukod sa saro, Tinanghal kamatayan, Sasamba ang espiritu, Ikaw ay papurihan. |
| Pagdurusa sa Iyo, Ang biyaya’y akin, Ang pag-ibig at gawa Mo Dapat purihin. |
|
|
2
|
Nagmahal at nagdugo Ka, Nang ako’y mapasa-Diyos, Ang hadlang ay inalis na, Diyos makita kong lubos. Katuwiran, kabanalan, Natupad kahilingan, Dahil sa Iyong kamatayan, Sa Diyos makakatahan. |
| Pagdurusa sa Iyo, Ang biyaya’y akin, Ang pag-ibig at gawa Mo Dapat purihin. |
|
|
3
|
Tabing ay lamp’san patungo Sa kabanal-banalan, Namatay Ka’t binuksan Mo Daan sa Iyong luklukan; Matamo biyaya’t awa, Siyang tulong sa kailangan, Inumin tubig ng buhay, Kamtin ang Kanyang yaman. |
| Pagdurusa sa Iyo, Ang biyaya’y akin, Ang pag-ibig at gawa Mo Dapat purihin. |
|
|
4
|
Dahil sa Iyong katubusan, Saserdote na ako, Natamasa ko Iyong yaman, Diyos paglilingkuran ko. Bunga ng kamatayan Mo - Pagpapala’t biyaya; Hanggang sa pagbabalik Mo, Gugunitain Kita. |
| Pagdurusa sa Iyo, Ang biyaya’y akin, Ang pag-ibig at gawa Mo Dapat purihin. |