Bethlehem, ating lakaran
|
1
|
Bethlehem, ating lakaran Puso'y sa Diyos 'tinakda; Kay Hesus ay natututo, Habang pisngi'y may luha; 'Pagka't kwadra at sabsaban Di maganda sa mata, Ngunit susunod kay Hesus, Kung gusto'y gantimpala. |
|
2
|
Nazareth ang daraanan, Kumikitid nang lalo; Di ka'gad maunawaan, Ngunit Diyos nagtuturo; Na lingkod ay di hihigtan Ang Poon niya, na noo'y Dinusta't binale-wala, Magdusa ma'y, sundan Siya! |
|
3
|
Sa Galilea Siya'y masdan: Binato at 'sinumpa; Mali kaya Kanyang daan? Bakit labis hirap Niya? Di mali, may payapa Siya, Bakong daan ating din Lalakaran nang gaya Niya, Layuni'y di mabimbin. |
|
4
|
Kasunod sa Getsemani, Labis Siyang pinighati; Hukbo ng dyablo'y nang-api, Kay lagim na paligid. Tayo ma'y natisod dili, Mga anghel nagsabi, "Mahal, masdan ang l'walhati, Labanan ay maikli. |
|
5
|
At sa Krus! do'n sa Kalbaryo, Maharlika'y tutungo, Kasama Niya sa kahi'yan, Hindi uurong tayo. Pagd'rusa nati'y maikli, 'Pag dumating Siyang muli; Ang pighati'y mapapawi. Sa 'l'walhati Niyang ngiti. |
|
6
|
At sa hukay, may pagtangis, Buhay ay tumakas na, (Kamanlalakbay, tinuring Ka bang patay ng mundo?) Tayo'y babangong kasama Ni Hesus na mamuhay; Masayang tatalikuran, 'Tinuring nilang buhay. |
|
7
|
Sulong! at do'n ay magningning, Palapit bawat araw, Banal na lunsod, kay ganda; Atin nang natatanaw; Dinggin ang mayuming himig Tinatanggap tayo Niya, Upang iluklok sa trono Do'n sa kaharian Niya. |
|
8
|
Malapit na ginigiliw! Paa'y di na sasakit; Wala nang sala at luha, Maghunos, tumahimik; Matamis ang pagbulong Niya, "Huwag manghina't matakot, Marahil bago magbukas, Lakbay ay matatapos!" |