Pag-ibig ng Kaibigan ko

1
Pag-ibig ng Kaibigan ko
Sa aki’y higit sa lahat,
Taas higit pa sa bundok,
Ang lalim higit sa dagat.
Tunay, tapat, taimtim Siya;
Bago pa mundo’y nilikha
Purihin—’ko’y minahal na!
2
Nasa kataas-ta’san Siya,
Hukbong anghel sumasamba,
Dahil sa Kanyang pagsinta,
Iniwan ang luklukan Niya;
Hinanap Niya ang nawala,
’Tinakwil lahat, nagdusa,
Purihin—’ko’y hinanap Niya.
3
Sa daan Siya’y nag-iisa,
Walang kasama’t alalay,
Ang pighati at lungkot Niya,
Siya at Diyos tanging may malay.
Walang hinto Siyang tumungo
Sa abang kalagayan ko,
Purihin—nakita Niya ’ko.
4
Dumating ang trahedya nga,
Nang ipinagkanulo Siya,
Tinik ang nasa ulo Niya,
Nilatigo at dinusta,
Sa halip ko, Siya’y nagdugo
At namatay sa Kalbaryo,
Purihin—tinubos Niya ’ko.
5
Habang buhay ko’y awitin,
Pag-ibig Niya kay hiwaga,
Sa piling Niya ako’y dalhin,
Manahan sa harapan Niya;
Ang mukha Niya ay makita,
Ako’y pupuri’t sasamba,
Purihin—mahal ko rin Siya.
1
rhodnie paul

Iligan, Buru Un, Philippines

I always am happy.