Hinanap sa paggiliw
Hinanap sa paggiliw
|
1
|
Hinanap sa paggiliw, Akong walang aliw, Pagal, may kasalanan, Inuwi sa kawan. Habang sa Kanyang harapan Mga anghel nag-awitan. |
| O pag-ibig sa ’kin, Humanap, umangkin! O dugong dulot katubusan, Biyayang nag-uwi sa kawan! |
|
|
2
|
Sugat ng kasalanan, Kanyang hinugasan; Langis, alak, ’binuhos, Nang gumaling lubos, Kanyang tinig na kay tamis Lunas sa puso kong hapis. |
|
3
|
Bakas ng pagkapako, Sa aki’y ’tinuro; Ang may tinik na putong, Sa Kanya’y ’pinatong; Bakit nagdanas ng dusa, Dahil sa akin na aba? |
|
4
|
Nang sa Kanyang presensiya, Pinagmasdan ko Siya, At Kanyang pagpapala Aking ginunita. Di sapat ang mga araw Upang papuri’y isigaw. |
|
5
|
Habang ang mga oras Ay nagsisilipas, Iisa lang na bagay Aking hinihintay; Na sa tabi Niya’y tawagin, Kasintahan Niyang kapiling. |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?