Pagkatahum Mo gayud, Ginoo
Pagkatahum Mo gayud, Ginoo
|
1
|
Pagkatahum Mo gayud, Ginoo, Kasingkasing ko nabihag Mo; Nagawas sa pagkarelihiyoso, Ikaw ra karon ang sundon ko. Samtang nagsud-ong’s Imong himaya, Dughan napuno’s diosnong gugma; Suropi na ako, O Ginoo, Isagol na’s Espiritu Mo. |
|
2
|
Masidlakon—katin-aw’s langit ko! Anak’s Tawo, nakita ko’s trono! Balaan, kalayo’s Dios nag-ut-ot, Hangtud Ikaw ray isidlak ko. Pagkakita ko’s Imong katahum, Nawalang gugma’s kaugalingon; Karon Imo nang gugma’g pagdayeg ko, Nagpa’mulos sa katam-is Mo. |
|
3
|
Ginoo, ang akong alabastro Buk-on tungod’s gugma ko Nimo; Dihogan kong ulo Mo, Ginoo; Imo nang labing maayo ko. Usikan kong akong kaugalingon; Natagbaw sa gugma ko Nimo. Gugma gikan’s kinasuloran ko, Lanang mahal ibubo Nimo. |
|
4
|
Balik na, Ginoong gihigugma, Gimingaw akong makita Ka; Pahimusli ang gugma ning dughan, Hangtud magpahulay ko Nimo. Di ako ra ang nagmahal Nimo, Bisan mang Pangasaw-onon Mo; Pagdali, kay naghulat mi Nimo, Matagbaw Ka sa gugma namo. |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?