Kagila-gilalas, Ama
Kagila-gilalas, Ama
|
1
|
Kagila-gilalas, Ama Iyong pag-ibig sambahin Ka! Ang tao'y Iyong inalala Binuhusan ng biyaya! |
|
2
|
Purihin Ka sa layon Mo, Nang tao'y makawangis Mo; Iyong buhay, likas siya'y punan. Mahayag niya Iyong larawan. |
|
3
|
Nilikha sa Iyong larawan, At awtoridad 'binigyan; Buhay Mo siya'y dinulutan, Yaman Mo'y katamasahan. |
|
4
|
Ang layunin Mo sa tao, Makapasok, maihalo; Nang matransporma ang tao, Iyong tahanan maitayo. |
|
5
|
Kahit natisod ang tao, Di Mo iniwan layon Mo; Nahayag sa pagtubos Mo, Ang pag-ibig at dunong Mo. |
|
6
|
Nahayag sa lo'b ni Kristo Na katubusa'y binuo; Sa 'Spiritu pumasok Ka, Bilang buhay at biyaya. |
| 7Kabanal-banalang dako, Ang akin ngang espiritu; Luklukan din ng biyaya Ika'y makasalamuha. |
|
|
8
|
Mula sa trono ng b'yaya, Agos tulad ng ilog Siya Sa pagdaloy natransporma Nang maitayong bahay Niya. |
|
9
|
Biyayang walang kahambing, Kaloob dinulot sa 'min; Pag-ibig Mo'y kay dakila, Salamat, masasamba Ka. |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?