Sa Iyong karunungan, Ama
Sa Iyong karunungan, Ama
|
1
|
Sa Iyong karunungan, Ama, Ayon sa Iyong hangad, Walang hanggang layunin Mo’y Anak ang nagtupad. |
| O kay yaman at kay lalim Ng Iyong karunungan! Habag at biyaya’y doon: Aming nasumpungan! |
|
|
2
|
Kay inam ng sangnilikha, Nakita dunong Mo; Lahat ay sa Iyo nagbuhat, Sa Iyo rin tutungo. |
|
3
|
Dunong sa sala’y nagpinid, Nang awa’y matanghal, Upang walang magmapuri Bukod sa Iyo Mahal. |
|
4
|
Sa dunong at krus ginanap Pagtubos Mo sa’min; Nang Ika’y aming taglayin Sa ’spiritu namin. |
|
5
|
Dah’l sa ekklesia Iyong dunong Ay naipaalam Sa lahat ng pamunuan. Sa sangkalangitan. |
|
6
|
Sa habag magmapuri sa Bagong Herusalem; Ang karunungan Mo’y ganap Naming aarukin. |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?